Je voelt je vrij goed in je vel en plots is er altijd weer diezelfde persoon die je humeur meteen weer naar beneden haalt of je lusteloos doet voelen. Omdat hij of zij altijd maar klaagt, zich passief of als het slachtoffer opstelt, zich opjaagt in de kleinste dingen, overal het negatieve van ziet en/of overal een drama van lijkt te maken. Of hij of zij klampt je aan en lijkt de energie helemaal uit je te zuigen. Hoe kan je jezelf weerbaarder maken tegenover zulke personen?
Eerst en vooral is het belangrijk om aandacht te hebben voor wat het met je doet als je bepaalde personen treft en ermee in gesprek gaat. Sommige mensen maken je vrolijk en geven je energie, bij anderen kan je dan weer gewoon jezelf zijn en je voelt je rustig en op je gemak bij hen. Toch zijn er ook mensen die je telkens weer onzeker maken, je aan jezelf doen twijfelen, meer kritiek geven dan nodig is, hun hele problematiek en levensverhaal over je uitstorten zonder oog te hebben voor jouw grenzen en jouw gevoelens, …
Op verschillende manieren kunnen anderen je een slecht gevoel geven, je energie afpakken (ogenschijnlijk) of je demotiveren. Je hoeft die personen niet per sé helemaal uit je leven te bannen, dat gaat immers ook niet altijd, maar een gezonde afstand kan je wel altijd inbouwen. Dat doe je door:
- Je gevoel bij hen aan te kaarten (hoewel dit niet bij iedereen bespreekbaar is). Sommige mensen bedoelen het niet slecht maar hebben niet door welke impact hun gedrag op anderen heeft. Misschien doe je er de ander net een plezier mee om hem of haar erop te wijzen. Mogelijk beginnen ook anderen in de omgeving af te haken om dezelfde reden.
- Rustig maar assertief te reageren en af te grenzen. “Nee” is “nee”.
- Minder met deze personen af te spreken als een gezonde portie assertiviteit niet voldoende blijkt te zijn. Sommige mensen blijven immers over je heen lopen, ook al geef je duidelijk je grenzen aan. Dan hou je beter ook fysiek voldoende afstand zodat je je rust behoudt.
- Blijf bij je eigen gevoel en schenk bewuste aandacht aan wat er gebeurt. Ga niet in je hoofd vluchten voor wat deze personen bij je oproepen, maar voel hier en nu wat het lichamelijk met je doet, welke gevoelens aanwezig zijn en laat dit gewoon toe, zonder erin mee te gaan. Pas eventueel een ademfocus toe.
- Na te gaan waarom die persoon dat ene gevoel altijd opnieuw bij je oproept.
- Misschien is het net goed om een bepaalde onzekerheid te onderzoeken en ermee aan de slag te gaan, deze aan te pakken?
- Of doet die persoon je denken aan iemand uit je verleden, die een grote impact op je had? Misschien projecteer je je emoties uit het verleden op de huidige persoon waar je je niet goed bij voelt en laat je je meer beïnvloeden dan nodig is.
- Wat zegt het over jou, dat je zo gevoelig bent voor de invloed van deze ander? Ben je misschien een “emotionele spons” die alle emoties van anderen te goed aanvoelt en opslorpt, waardoor het humeur van anderen onder je huid komt te zitten? Misschien kan je leren om beter af te grenzen en andere mensen en gebeurtenissen niet zodanig onder je huid te laten komen?
- Let op met schuldgevoelens, waardoor je jezelf aanpraat dat je toch maar contact met deze mensen dient te houden ook al doet het je echt geen goed. Je hoeft helemaal niets. Afstand nemen is niet hetzelfde als iemand volledig uit je leven bannen (hoewel dat bij sommigen ook een optie is).
- Blijf bij je buikgevoel: soms voelt het contact met iemand echt niet lekker maar kan die persoon je net het gevoel geven dat het jouw schuld is dat het niet lekker loopt. Diep vanbinnen weet je wel of iets OK of niet OK is. Durf daarop te vertrouwen.
