Heb je al wel eens meegemaakt dat je je in een situatie bevindt die niet goed voelt voor je, maar waarbij je niet voor jezelf durft te kiezen? Ben je vaak geneigd om je te zeer op anderen te richten, laat je je telkens weer meevoeren door argumenten of emoties van anderen en/of kies je steeds weer voor de ander in plaats van voor jezelf? Hoe kan je beter knopen doorhakken, daar waar het nodig is?
We willen vaak zo graag goed doen voor anderen. Aardig of competent gevonden worden. De bevestiging krijgen van de omgeving dat we goed bezig zijn. Wanneer we ons echter te veel richten op een eventuele bevestiging of goedkeuring van anderen, bestaat het risico dat we te weinig aandacht geven aan wat wijzelf nodig hebben. Hierdoor raak je steeds meer de voeling met jezelf kwijt en weet je op een gegeven moment misschien zelfs niet meer wie je nu echt bent, wat je wil in het leven en wat je op dit moment als mens nodig hebt. Of het nu gaat om situaties op werkvlak of privé, belangrijk is dat je voldoende zicht hebt op je eigen behoeftes, je grenzen en je draagkracht. In tijden van werkdruk en burn-out is dat geen overbodige luxe.
Een aantal voorbeelden:
- Op je werk hanteert men een bepaalde aanpak naar klanten toe die contrasteert met jouw levensvisie. Hoe langer je er werkt, hoe meer dit je tegen de borst stuit en in conflict komt met je eigen normen en waarden. Je wordt steeds ongelukkiger, maar vindt dat je je collega’s niet in de steek kunt laten door een andere job te zoeken. Tegelijkertijd voel je je schuldig dat je je op het werk niet 100% kunt geven omwille van deze innerlijke worsteling. Je herkent jezelf niet op deze manier en gaat aan jezelf twijfelen.
- In je relatie zuigt je partner je helemaal leeg en heeft steeds weer nood aan mentale ondersteuning door jou. Zelf kun je maar weinig op hem of haar leunen. Je partner plaatst steeds weer zichzelf in het middelpunt van alledaagse situaties. Omdat hij of zij verbaal dominant is, kan je partner het vlot uitleggen en elke situatie zo draaien dat het claimende gedrag onschuldiger lijkt dan het in werkelijkheid is. Je voelt dat je relatie niet goed zit, je diep vanbinnen eigenlijk niet gelukkig bent en misschien andere dingen nodig hebt. Toch durf je geen knopen door te hakken omdat je medelijden hebt met je partner, hem of haar niet in de steek wil laten of je denkt dat je problemen maakt waar er geen problemen zijn.
- In de vereniging waarbij je in het bestuur betrokken bent, wordt veel aanspraak gemaakt op je kunnen. Regelmatig neem je taken van anderen over die niet tot je functie behoren. Steeds weer draai je op voor zaken die geregeld dienen te worden, maar waarvan je voelt dat het je steeds meer energie kost. Eigenlijk wil je je alleen nog richten op je eigen takenpakket binnen je functie, maar omwille van je loyaliteit naar de vereniging toe en de vele fijne vriendschappen zeg je toch maar telkens weer “Ja hoor, dat doe ik wel”. Stiekem vind je de bijeenkomsten met de vereniging steeds minder prettig, omdat er zoveel to do’s weer op je lijst komen te staan waar je niet om hebt gevraagd en terwijl je je tijd anders zou willen spenderen. Maar… als jij het niet doet, wie gaat het dan doen? Misschien wel niemand, bedenk je bij jezelf.
Tips:
- Probeer eens om in je hoofd een stapje achteruit te zetten en de situatie vanop een afstand te aanschouwen. Hoe zou dezelfde situatie door jou geïnterpreteerd worden als je niet in de positie zat dat je knopen moet doorhakken en misschien mensen gaat kwetsen?
- Ga eens brainstormen over wat voor jou belangrijk is in het leven. Filter je belangrijkste normen en waarden hieruit en leg deze eens naast de situatie waarbij je een innerlijk conflict ervaart zoals hierboven beschreven.
- Afgrenzen en delegeren mag. Je mag “nee” zeggen en aangeven wanneer iets voor jou te ver gaat.
- Je hoeft niet te verwachten dat de ander het gaat begrijpen wanneer jij je grens aangeeft. Het is niet omdat de ander het niet begrijpt, dat jij per se fout zit of overdrijft.
- Omring je met mensen die je ondersteunen in het aangeven van je grenzen.
- Je leeft maar één keer. Het leven is te kort om te lange tijd in situaties te blijven die niet gezond voor je zijn. Dit betekent niet dat je zomaar over een nacht ijs moet gaan en plots overal bruggen moet gaan verbranden. Het is wel zo dat je soms je moed bijeen dient te pakken en beslissingen moet durven nemen, ook al weet je dat die je niet altijd populair gaan maken. Durf voor jezelf te kiezen.
- In plaats van bij het afwegen van beslissingen vooral stil te staan bij mogelijke reacties van anderen, stel je beter je eigen toekomstvisie centraal en wat voor jou goed en (mentaal) gezond is. Op deze manier krijg je meer evenwicht in het rekening houden met de mening van anderen en het durven te gaan voor je eigen pad.
- Je eigen pad bewandelen in het leven is niet altijd de gemakkelijkste weg, maar wel een weg van authenticiteit en op termijn vrijheid. Door steeds weer beslissingen te nemen in lijn met jezelf als persoon en je normen en waarden, leer je steeds beter om met eventuele tegenkantingen om te gaan. Dit maakt dat tegenkantingen je steeds minder gaan belemmeren om je eigen pad te volgen, omdat je er steeds behendiger in wordt deze te relativeren.
