We willen allemaal graag gelukkig zijn. In veel van wat je doet, denkt en beslist schuilt een onderliggende motivatie om, uiteindelijk, het ultieme geluk te bereiken. Er zijn momenten dat je je goed voelt. Dat je tevreden bent wat je hebt en wat je hebt bereikt. Toch duiken al snel weer nieuwe doelen de kop op en werk je weer naar een volgend eindpunt toe. In beweging zijn en blijven evolueren is goed natuurlijk, maar kan je met momenten ook eens gewoon tevreden zijn met hoe je leven is op dit moment, met en ondanks alle positieve en negatieve aspecten van je leven zoals het is hier en nu? Steken we misschien te veel energie in het gelukkig willen zijn? Maken we onszelf daardoor net soms ongelukkig? En wat betekent gelukkig zijn eigenlijk? Streven we wel de juiste definitie van geluk na om ons op termijn ook goed te voelen?
Het lijkt wel alsof alles wat we doen uiteindelijk bedoeld is om ons gelukkig te voelen. Hard werken, op je lijn letten, een druk sociaal leven onderhouden, je bucket list afwerken, … Op zich is hier niets mis mee, maar leggen we soms niet te veel nadruk op wat we allemaal aan onszelf willen veranderen om OK en gelukkig(er) te zijn? Onderliggend lijken we wel te redeneren dat ongelukkig zijn er nu eenmaal niet bijhoort. Je slecht voelen is ‘not done’ en daar moet zo snel mogelijk iets aan gedaan worden. Zodra je een gevoel van ‘lijden’ ervaart, probeer je dat zo snel mogelijk weg te duwen of op te lossen, zodat je terug fijn en blij in evenwicht kan zijn. Maar is dat haalbaar en realistisch? Hoe meer je immers blijft vergelijken tussen wie je zou willen zijn en wie je nu bent, tussen wat je zou willen hebben en wat je nu (niet) hebt, hoe ongelukkiger je je net gaat voelen. Dit betekent niet dat je geen dromen mag hebben of dat je je ambities moet opzij schuiven, maar verdriet, angst, boosheid, melancholie, onrust en andere ongelukkige gevoelens zijn in onze geest vaak gewoonweg niet welkom. ‘Ze horen er niet bij’, zeggen we tegen onszelf, ‘en moeten zo snel mogelijk opgelost worden van zodra ze de kop opsteken.’ Onaangename emoties horen echter evenzeer bij het leven als de aangename. Hoe meer je vecht tegen het niet willen voelen van wat er nu eenmaal is, hoe langer en hoe meer last je er uiteindelijk van hebt. Met andere woorden, durf ook die vervelende gevoelens toe te laten. Ze horen er nu eenmaal bij en zijn (ook) normaal, net als prettige emoties zoals blijdschap. Leer te surfen op je emoties, op en neer, op het ritme van wat er binnenin jou allemaal gebeurt en wat je allemaal als mens ervaart. Het is OK en het mag er zijn, wat je ook voelt, hoe je je ook voelt op dit moment.
Misschien kan je eens stilstaan bij hoe jij ‘gelukkig zijn’ definieert. Zie jij het ultieme geluk als je elke dag goed voelen en altijd en overal tevreden zijn? En nog belangrijker, is dat haalbaar denk je? Is dat nodig om je in het algemeen goed in je vel te voelen? Of beschouw je geluk eerder als het flexibel leren omgaan met wat het leven op je pad brengt, zowel de leuke als de vervelende dingen waar je in het dagelijks leven mee te maken krijgt? Het kan zinvol zijn om ‘gelukkig zijn’ ook op langere termijn te bekijken. Ga eens na wat jij belangrijk vindt in het leven, wat je leven zin geeft en welke doelen en ambities je diep vanbinnen raken en het bloed door je aders doen stromen. Een zinvol leven, waarbij je leeft naar je eigen normen en waarden (en niet degene die zijn opgelegd door je omgeving) en waarbij jij nastreeft wat diep vanbinnen echt belangrijk is voor jou, dat is wat op lange termijn een diep gevoel van geluk en tevredenheid kan creëren. Onderweg zal je merken dat het nastreven van je doelen gebeurt met het nodige vallen en opstaan, maar dat zijn slechts momentopnames of periodes waarin je het moeilijk krijgt. Op termijn, wanneer je terugblikt op je leven, kan je wel zeggen dat je je leven op je eigen manier geleefd hebt, op de manier die voor jou goed voelde en waarbij je steeds zo eerlijk en oprecht mogelijk geweest bent naar jezelf toe. Dat is wat op termijn voor innerlijke rust en tevredenheid zorgt. Dat maakt ook dat je de fouten of verkeerde beslissingen die je onderweg gemaakt hebt, beter kan relativeren. Je probeerde telkens het beste te doen en in lijn te blijven met jezelf.
Ga eens na wat voor jou persoonlijk een zinvol leven inhoudt. Betekent dit meer aandacht geven aan je gezin? Meer nadruk leggen op menselijkheid in je werk en iets minder op de cijfers? Zorgen voor voldoende tijd voor vrienden en familie, in plaats van dag in dag uit met je baan bezig te zijn? Durf je eigen schwung aan je leven te geven. Vul je leven in met jouw persoonlijke kleur. Niemand anders kan dat in jouw plaats doen en zelf weet je diep vanbinnen wel wat goed voor je is. Durf hiernaar te luisteren.
Als je je graag meer hierin wilt verdiepen, kan een cursus ACT (Acceptance and Commitment Therapy) je hierbij helpen. Daarvoor kan je onder andere terecht bij de ACT Academie in Vlaanderen en SeeTrue in Nederland. Ook vind je meer informatie en adviezen voor een zinvol en (echt) gelukkig leven in het boek “De valstrik van het geluk” van Russ Harriss (2009, Bohn Stafleu van Loghum).
Russ Harris – “De valstrik van het geluk. Hoe je kunt stoppen met worstelen en beginnen met leven” (2009, uitgeverij Bohn Stafleu van Loghum)
ISBN 978 90 313 6085 7
