Voel jij je soms bedolven onder de vele verplichtingen, al dat ‘moeten’? Heb je met momenten het gevoel dat je alles achter je zou willen laten om de eerste vlucht naar Timboektoe te nemen? Ga eens na of je meer verantwoordelijkheden op je genomen hebt dan eigenlijk nodig is. Is het nodig om wat vaker ‘nee’ te zeggen? Kan je moeilijk bepaalde taken loslaten en doe je ze liever zelf, want ‘dan wordt het ten minste goed gedaan’? Is het nodig om met je omgeving (leidinggevende, collega’s, partner, kinderen, …) in gesprek te gaan om de taken op het werk en thuis wat meer te herverdelen?
Hoe vaak zeg je eigenlijk ‘ik moet’?
Let er eens op hoe vaak je in het dagelijks leven het woord ‘moeten’ in de mond neemt. Ik ‘moet’ nog dit doen, ik zou nog dat ‘moeten’ doen, … Alleen al de lading van dat woord kan de te vervullen taak nog zwaarder maken, want ‘moeten’ klinkt nu eenmaal erg verplichtend. Natuurlijk zijn er altijd wel zaken die nu eenmaal ‘moeten’, maar hoe vaak leg je jezelf zaken op die je eigenlijk ‘wil’ doen, maar waar je ‘moeten’ van maakt?
Hoe zeg je ‘nee’?
Soms is het nodig om leren ‘nee’ te zeggen waardoor minder ‘moet’. Hiervoor verwijs ik naar een eerdere post over ‘nee’ zeggen, waar uitgebreid wordt ingegaan op het schuldgevoel dat je krijgt als je ‘nee’ zegt en welke typische gedachten hierbij komen kijken.
Hoe wordt ‘moeten’ terug aangenamer?
Je kan er nu eenmaal niet onderuit dat een aantal zaken in je leven nu eenmaal ‘moeten’. Hoe kan je die ‘moetens’ terug aangenamer maken voor jezelf?
Op het werk
Probeer je voor ogen te halen wat je einddoel is en waarom je bijvoorbeeld aanvankelijk gedreven was in je baan. Wat maakte dat je deze job / deze taak oorspronkelijk leuk vond of wat maakte dat je het aanvankelijk niet zo erg vond om een bepaalde taak uit te voeren? Welke aspecten ervan gaven je een goed gevoel, ook al is dat nu misschien niet meer het geval? Vond je het bijvoorbeeld uitdagend dat je steeds nieuwe dingen bijleerde, terwijl je nu vooral gefrustreerd bent dat je weeral iets voor de voeten gegooid krijgt om ter plaatse, zonder verdere hulp, op te lossen?
In je privéleven
We hebben het vaak zo druk dat, als we dan eens tijd hebben in ons privéleven, we plots op korte tijd alles willen doen en oplossen waar we anders niet aan toe komen. Dat maakt dat je je privéleven soms behoorlijk (of soms te?) druk kan maken. Weekends die vol worden gepropt met taken, sociale verplichtingen, to do’s waar je door de week niet aan toe kwam, … Op zich handig, maar blijft er nog tijd over om even te ademen en ook gewoon even te ‘zijn’? Je denkt misschien ‘nou, jij hebt makkelijk praten’, maar als je eerlijk bent tegenover jezelf, zal je zien dat je het je wellicht vaak moeilijker maakt dan nodig is. Natuurlijk dienen allerhande zaken geregeld te worden in je privétijd, maar op adem komen is ook een prioriteit (of zou dat ‘moeten’ zijn) om op lange termijn te kunnen blijven functioneren.
Algemeen
Ga na of jij wel die taak ‘moet’ doen, of dat iemand anders dat ook kan? Bijvoorbeeld een collega, je partner, een van je kinderen, … Misschien ben jij altijd wel degene, thuis en op je werk, die alles doet ‘omdat het anders blijft liggen, ‘omdat het anders niet goed gedaan wordt’, ‘omdat ik het niet durf aan te kaarten bij mijn baas/collega’s/gezin’… Dat maakt het natuurlijk makkelijk voor anderen om steeds meer in jouw schoenen te schuiven, ook al gebeurt dat niet altijd met slechte bedoelingen. Maar hou jij dat vol op termijn? En ga ook eens na, dient die taak nu te gebeuren of kan je die eigenlijk nog wel wat opschuiven, zodat je tijd hebt om ook even tot jezelf te komen vandaag?
Probeer het ook eens anders te verwoorden, de taken die op je staan te wachten.
- ‘Ik ga straks mijn bureau opruimen.’
- ‘Ik wil nog graag even naar de winkel na het werk.’
- ‘Ik probeer straks die contactpersoon nog even te bellen.’
… En soms, ja, soms ‘moeten’ er nu eenmaal ook dingen.
- ‘Ik moet voor 18u dat verslag ingediend hebben.’ (want mijn baas heeft met dat expliciet gevraagd)
- ‘Ik moet vanavond de was doen.’ (zodat ik morgen schone kleren heb om aan te trekken)
En dan is dat zo! Waar het om gaat is dat je jezelf niet met meer ‘moeten’ overlaadt dan nodig is. Dat maakt het leuker, geeft meer vrijheid en doet je ook beseffen dat je vaak extra taken erbij neemt omdat je dat nu eenmaal zelf wenst en omdat je zelf vindt dat dit zo hoort. Het is dan ook jouw keuze en niet iets dat altijd van bovenaf opgelegd wordt. Probeer zeker het verschil te blijven zien tussen ‘ik moet’ en ‘ik kies ervoor om dit er nu ook nog bij te doen’.
