De druk om speciaal en uniek te zijn ligt hoog. Velen hebben het gevoel dat ze zichzelf dienen te ontplooien, zichzelf moeten leren kennen, er speciale hobby’s op nahouden… ‘Gewoon’ je leven leiden en hier tevreden mee zijn lijkt vreemd en not done. Sommigen hebben de idee dat als ze te gewoontjes zijn, ze als een grijze muis verdwijnen in de massa en nooit door anderen opgemerkt en gewaardeerd zullen worden. Jezelf steeds weer moeten bewijzen legt echter heel wat (onnodige?) druk op de ketel.
Ga eens na bij jezelf of je vaak de nood hebt om jezelf te bewijzen en boven de massa uit te stijgen. Heb je het gevoel dat anderen een zoveel interessanter leven hebben, zoveel meer hobby’s hebben, zoveel meer te vertellen hebben? Dat je te weinig hebt meegemaakt en ervaren, vergeleken met anderen? En zelfs als dat zou kloppen, is dat dan erg? Zie je dat als een probleem dat aangepakt moet worden? Is het een probleem als jouw leven ‘gewoontjes’, normaal, misschien zelfs wat saai is vergeleken met anderen in jouw omgeving? Misschien voelde je je wel goed bij hoe je leven ingevuld is, tot je van anderen hoorde dat zij het helemaal anders aanpakken. Doet je dat twijfelen aan je eigen pad? Denk je dat je meer moet doen om echt gelukkig te zijn of echt iets van je leven te maken?
- Stel jezelf de vraag: wil ik echt verandering in mijn leven zoals het nu is, of twijfel ik enkel aan mijn levensstijl omdat het bij anderen lijkt dat zij hun leven beter aanpakken?
- Is het belangrijk voor jou wat anderen van je denken? In welke mate pas je je aan aan anderen om ‘erbij te horen’? En voel je je hier goed bij diep vanbinnen?
- Een ‘gewoon’ leven, wat is dat eigenlijk? Stel bijvoorbeeld dat dat in jouw geval betekent dat je een stabiele relatie hebt, een gezin waarbij je het merendeel van je tijd steekt in je kinderen. Is dat negatief, betekent dat dat je andere dingen mist in je leven? Natuurlijk mis je misschien dingen zoals de vrijheid die je tevoren had, maar denk eraan: vrijgezellen die de ware nog niet zijn tegengekomen voelen zich eenzaam en dromen dan weer van dat warme gezin, het samen met iemand een leven opbouwen, … Alles heeft zijn voor- en nadelen, belangrijk is dat je kijkt wat jou op lange termijn geluk brengt. Of je voelt je goed bij je nine to five job maar twijfelt of je niet iets spectaculairders met je leven moet doen. Dat kan, misschien is dat net een nieuwe uitdaging voor jou. Of eigenlijk is je huidige functie wel ok maar denk je dat je ‘moet’ evolueren naar een leidinggevende functie terwijl je eigenlijk wel goed zit waar je nu zit.
- Vooral belangrijk is dat je, als je alles in de weegschaal gooit, kijkt om welke reden je ergens tevreden of ontevreden over bent. Ben je plots ontevreden over je leven omdat een ander een ogenschijnlijk zoveel spannender leven heeft? Omdat je je onzeker voelt, je niet goed genoeg voelt vergeleken met die ander? Of doet het verhaal van die ander je beseffen dat je echt wel dingen mist? Dat is natuurlijk een andere zaak, want dan kan je kijken in welke mate je meer tijd voor jezelf kan vrijmaken, hoe je meer bepaalde zaken kan doen die jou een goed gevoel geven.
- ‘Gewoon’ hoeft niet per se negatief te zijn. ‘Gewoon’ kan ook staan voor rust, stabiliteit, zekerheid. Af en toe uit de band springen kan ervoor zorgen dat de rust niet saai wordt, maar je hoeft niet per se 180° te draaien in je leven om meer schwung in je leven te krijgen. Kleine veranderingen kunnen ook al veel afdoen.
- Besef dat heel wat mensen de idee hebben tegenwoordig dat ze speciaal en uniek moeten zijn. Iedereen is uiteraard een uniek persoon, maar het wordt wel vermoeiend als je altijd speciaal moet zijn, boven anderen moet uitstijgen. Gewoon jezelf zijn is in feite goed genoeg, toch?
