Het nieuwe schooljaar is weer van start gegaan. Je kind gaat weer een jaar vol uitdagingen tegemoet. Natuurlijk wil je graag dat je kind zoveel mogelijk leert en het goed doet. Individuele aandacht voor elke leerling is helemaal de kers op de taart. Hierbij verwachten ouders steeds meer van de leerkrachten… Maar ligt daar een grens? Dienen we misschien wat meer rekening te houden met de grenzen van de leerkracht van ons kind?
Leerkracht zijn is een bijzondere job. Je helpt kinderen op weg in het leven en leert hen belangrijke zaken bij. Daarnaast coach je hen hoe met elkaar om te gaan en hoe je zoveel mogelijk te handhaven in het leven. Het lastige is echter dat steeds meer verwacht wordt van leerkrachten, meer dan zij soms in realiteit kunnen bieden. Het is goed om te beseffen dat leerkrachten het vaak niet gemakkelijk hebben, veel werkmateriaal voor in de klas uit eigen zak dienen te betalen, dat de directie veel van hen verwacht en dat deze job erg tijdrovend is. Staar je niet blind op die lange zomervakantie en de andere vakanties doorheen het jaar. Lesgeven houdt heel wat verantwoordelijkheid, verbeterwerk, opstellen van nieuwe handboeken en extra vergaderingen in. Elke klas is ook weer anders, met een andere dynamiek. Elke leerling heeft zijn of haar eigen persoonlijkheid. Je dient je gezag te behouden maar toch ook je voldoende open te stellen om een band aan te gaan met je leerlingen. Sommige leerlingen zijn wat gevoeliger of hebben leerproblemen en behoeven hierdoor individuele aandacht, … Leerkracht zijn is soms ook een beetje psycholoog spelen, vervangouder spelen, noem maar op. Een mooie baan, waardevol werk, maar energierovend en met de beperkte middelen vaak in het onderwijs en niet altijd even mensgericht management van bovenhand kan de werkdruk nogal oplopen. In het onderwijs zie je dan ook steeds vaker het fenomeen burn-out opduiken.
Wat zijn enkele typische zaken die leerkrachten aangeven wanneer zij in therapie komen voor een burn-out?
- De directie of het management zijn niet flexibel waardoor leerkrachten zich in allerlei bochten moeten wringen, versplinterde lesmomenten en klasjes krijgen en daarnaast voor de klas nog zoveel mogelijk kwaliteit van lesgeven moeten bieden.
- Ouders zijn ’s avonds moe na hun werk en kunnen het niet altijd nog opbrengen om hun kinderen af te grenzen en bepaalde normen en waarden bij te brengen. Ze verwachten dat ‘de leerkracht het dan wel doet overdag’ maar staan hierbij niet stil bij de behoorlijke belasting die er daardoor bij komt, bovenop het lesgeven en het bedwingen van de klas.
- Het gezag van de leerkracht wordt geregeld ondermijnd. Een van de leerlingen overschrijdt een grens in de klas en doet iets wat niet mag. Of hij zakt op een examen of een toets. De ouders zijn het niet eens met de aanpak van de leerkracht en stappen naar de directeur. Hierna hoort de leerkracht dat hij de straf moet intrekken of een hogere score geven op de toets.
- Steeds vaker krijgen leerkrachten te maken met kinderen van een andere cultuur, met een leerprobleem, een andere taal, een ontwikkelingsstoornis of psychische problemen. Ze zijn niet geschoold om hiermee om te gaan waardoor het zoeken is naar een evenwicht tussen deze kinderen zo goed mogelijk te ondersteunen maar zelf ook emotioneel in balans te blijven.
Sta af en toe eens stil bij de vele verantwoordelijkheden van de leerkracht van je kind. Probeer je begripvol op te stellen. Heb ook eens aandacht voor het harde werk om elke dag weer grote groepen van kinderen kennis bij te brengen maar hen daarnaast ook klaar te stomen voor het leven. Het is een mooie, maar ook zware klus. Ook de leerkracht van je kind dient goed voor zichzelf te zorgen.





