Op je tanden bijten en maar blijven doorgaan, zowel op het werk als in je privéleven. Dit is iets wat voor velen erg herkenbaar is. Problemen die plots, bovenop bestaande kwesties, op de voorgrond treden. ‘Oké, dat kan er ook nog wel bij’ denk je dan. Je probeert je sterk te houden, recht je rug en maakt er opnieuw het beste van. Maar wanneer is genoeg genoeg? En wat kun je doen als het nu ook echt genoeg is geweest?
Soms is het in het leven niet eerlijk verdeeld. Is het leven hard en onrechtvaardig. Dierbaren die je verloren hebt, pech op financieel vlak, wel hard je best doen maar toch steeds het deksel op je neus krijgen op de werkvloer. Misschien heb je het gevoel dat je je portie al meer dan gehad hebt en toch blijven er zich nieuwe problemen en struikelblokken aandienen. Afhankelijk van je veerkracht is je grens hierbij snel of minder snel bereikt. Bij heel wat mensen is tanden bijten en ‘blijven doorgaan’ een dagelijkse leuze. Op zich is er voor blijven gaan wel oké, maar als je niet af en toe pauzeert om even tot jezelf te komen ben je jezelf op aan het branden zonder dat je het doorhebt.
Wanneer is genoeg nu echt genoeg?
- Als je voelt dat je grip aan het verliezen bent en je steeds minder controle ervaart over je emotionele reacties. Je begint sneller te ‘flippen’ waar je er vroeger in slaagde om rustig te blijven onder stress.
- Je merkt dat je prikkelbaarder bent, emotioneler (huileriger) of sneller van slag dan anders. Wellicht krijg je hier ook opmerkingen over van je omgeving.
- Het voelt alsof er echt niets meer bij kan. De emmer is vol, er is te veel gebeurd. Alle beredeneringen en argumenten van anderen om hun gedrag te vergoelijken lijken steeds meer van je af te glijden.
- Je kunt je niet meer concentreren en verliest hierdoor veel tijd met te dagdromen en te ‘suffen’.
Wat kun je doen als het nu ook echt genoeg is geweest?
- Durf af te grenzen. ‘Nee’ zeggen kun je leren. Voor jezelf opkomen kan ook op een rustige manier.
- Durf ook ‘foert’ te zeggen. Laat jezelf eens gaan. Gun jezelf een uur, een avond, … waarin je ‘foert’ zegt en je de boel de boel laat. Door het los te laten kan je er op een later moment weer anders naar kijken.
- Ga na of je bepaalde taken kunt delegeren. Soms is te veel gewoon te veel en kun je niet anders dan bepaalde zaken uit handen te geven.
- Neem pauze. Las tijd in voor jezelf, om tot jezelf te komen.
- Praat erover met mensen die je steunen. Zie dit als een vorm van ventileren en verwerking van de stress die je ervaart.
- Maak tijd voor ontspanning en gun jezelf dit ook.
- Dankzij mindfulnessmeditaties en compassieoefeningen kun je tot meer inzicht komen hoe het met je gaat in dit moment en waar je nu eigenlijk echt behoefte aan hebt.
- Durf te handelen naar je eigen normen en waarden en dit als innerlijk kompas te gebruiken in je leven.
- Durf voor jezelf te kiezen. Dat betekent niet dat je plots met niemand nog rekening hoeft te houden, maar te veel rekening houden met anderen doet spanning al snel oplopen. Bewandel je eigen pad, met mildheid en respect voor jezelf en anderen, maar waarbij jijzelf de lijnen uitzet in plaats van dat iemand dat in jouw plaats doet. Neem het heft van je leven terug in eigen handen.
- Omring je met mensen die je ondersteunen in het kiezen van je eigen weg.
