‘Zou mijn werk wel eens wakker liggen van mij?’ Een uitspraak die ik afgelopen week tegenkwam op de website van Lsltn. Hoe vaak piekeren we over onze baan, of we het wel goed genoeg doen, hoe we met de stijgende werkdruk kunnen omgaan, hoe we bepaalde zaken kunnen oplossen, … Op zich is hier niets mis mee zolang dit met mate gebeurt. Wanneer de stress van je werk te zeer onder je huid kruipt, gaat het zijn eigen leven leiden en kan het wel gebeuren dat je nachten wakker ligt of toch alleszins onrustiger slaapt dan anders. Je kunt jezelf hierbij de vraag stellen: ligt mijn werk nu ook wakker, te piekeren over mijn welzijn?
Van jongs af aan al werd bij velen van ons ingeprent dat hard werken goed is en we over voldoende zelfdiscipline dienen te beschikken om het te maken in het leven. Deels is dat ook zo, maar hoever ga je hierin? Het is belangrijk om je te engageren voor je werk, maar waar trek je de lijn?
Zelfzorg is een belangrijke factor in het omgaan met werkstress. Je kan uiteindelijk niet iedereen tevreden stellen en jezelf blijvend tekort doen eist op termijn zijn tol. Je inzetten is zeker zinvol. Tijdig pauzeren en rust nemen voor jezelf, ook in je vrije tijd, is daarnaast even belangrijk om je engagement op langere termijn te blijven volhouden.
Het beoefenen van mindfulness kan je er sneller attent op maken wanneer je grens bereikt is. Je wordt bewuster van de alarmsignalen van je lichaam bij overbelasting maar ook van emotionele stresssymptomen. Als aanvulling hier helpt heartfulness / zelfcompassie om aardiger voor jezelf te zijn, milder, waardoor je sneller voor zelfzorg durft te kiezen. Je gaat het jezelf gunnen om beter voor jezelf te zorgen.
Probeer eens wat vaker om de boel de boel te laten, als is het maar voor eventjes. Een mentale adempauze, afleiding, een wandeling in de natuur, het doet meer goed dan je denkt. Zo ga je misschien minder snel wakker liggen van je werk en blijf je flow in je werk ervaren.
Bron: http://www.lsltn.nl.
